فرق بین ساختار IPV4 و IPV6
جمعه, ۲۸ آذر ۱۳۹۳، ۰۷:۰۸ ب.ظ
تا شناسایی شویم و در واقع این اعداد حکم کارت شناسایی ما را دارند .
ارقام این نسخه بسیار کم است و هم اکنون که بیش از 4.29 میلیارد آدرس
ایجاد شده دیگر ظرفیت ipv4 رو به اتمام است و به همین دلیل شرکت ها و
کمپانی های وابسته به وب می خواهند شیوه آدرس دهی 128 بیتی را امتحان کنند.
طراحی پروتکل IPv4 به سال ۱۹۷۰ برمی گردد .در این پروتکل می توانیم حدود
۳۲^۲ آدرس ایجاد نمائیم یعنی حدود ۴ میلیارد آدرس ! و این با تصورات آن
زمان رقم بزرگی بود، اما امروزه که علاوه بر تمام تجهیزات کامپیوتری موبایل
ها و حتی یخچال و تلویزیون هم با اینترنت ارتباط دارند و نیازمند آدرس دهی
تحت IP هستند ، این پروتکل دیگر جوابگو نیست .
توزیع نسخه 4 آدرسهای عددی اینترنتی تا چندی دیگر در کل دنیا به اتمام می رسد و به همین دلیل مقدمات کار برای مهاجرت به نسخه 6 این پروتکل آغاز شده است .
IPV6 سیستم جدید آدرس دهی بر اساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرسهای اینترنتی را نسبت به IPV4 تا چندین برابر افزایش دهد. به این معنی که نسخه 4 آدرسهای عددی اینترنتی تنها می تواند 3/4 میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند اما نسخه 6 این پروتکل می تواند از دو هزار و 128 میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IP های بیشتری ایجاد شود.
پایه IPV6 از سال 1994 در دنیا گذاشته شد و در خاورمیانه نیز شرکتهای اینترنتی و مخابراتی از سالهای قبل تلاشهایی را برای بروزرسانی سیستم های آدرس گذاری اینترنتی انجام داده و موفقیت هایی را هم کسب کرده اند که از جمله آنها می توان به شرکت اماراتی اتصالات اشاره کرد که از سال 2001 تاکنون از سیستم IPV6 استفاده می کند و به همین خاطر نسبت به رقبای خود موفق تر بوده است.
شکل آدرس دهی در IPv6
آدرس های IPv4 32 بیتی هستند که شامل 4 بخش 8 بیتی میشوند و هر 8 بیت را با اعداد ده دهی (0 تا 255) نمایش میدهیم . اما در IPv6 آدرس ها ۱۲۸ بیتی و شامل ۸ بلوک ۴ تایی ( ۱۶ بیتی ) هستند که با اعداد در مبنای هگزا دیسمال کامل می شوند مانند :
Dab7: 65b3: 1A22: 0000: 0dc7: 1411: 43cd: 1121
نکته : اگر بخواهیم در محیط ترکیبی از IPv6 و IPv4 در کنار هم استفاده نمائیم آدرس های IPv4 در ۴ بایت آخر قرار خواهد گرفت.
توزیع نسخه 4 آدرسهای عددی اینترنتی تا چندی دیگر در کل دنیا به اتمام می رسد و به همین دلیل مقدمات کار برای مهاجرت به نسخه 6 این پروتکل آغاز شده است .
IPV6 سیستم جدید آدرس دهی بر اساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرسهای اینترنتی را نسبت به IPV4 تا چندین برابر افزایش دهد. به این معنی که نسخه 4 آدرسهای عددی اینترنتی تنها می تواند 3/4 میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند اما نسخه 6 این پروتکل می تواند از دو هزار و 128 میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IP های بیشتری ایجاد شود.
پایه IPV6 از سال 1994 در دنیا گذاشته شد و در خاورمیانه نیز شرکتهای اینترنتی و مخابراتی از سالهای قبل تلاشهایی را برای بروزرسانی سیستم های آدرس گذاری اینترنتی انجام داده و موفقیت هایی را هم کسب کرده اند که از جمله آنها می توان به شرکت اماراتی اتصالات اشاره کرد که از سال 2001 تاکنون از سیستم IPV6 استفاده می کند و به همین خاطر نسبت به رقبای خود موفق تر بوده است.
شکل آدرس دهی در IPv6
آدرس های IPv4 32 بیتی هستند که شامل 4 بخش 8 بیتی میشوند و هر 8 بیت را با اعداد ده دهی (0 تا 255) نمایش میدهیم . اما در IPv6 آدرس ها ۱۲۸ بیتی و شامل ۸ بلوک ۴ تایی ( ۱۶ بیتی ) هستند که با اعداد در مبنای هگزا دیسمال کامل می شوند مانند :
Dab7: 65b3: 1A22: 0000: 0dc7: 1411: 43cd: 1121
نکته : اگر بخواهیم در محیط ترکیبی از IPv6 و IPv4 در کنار هم استفاده نمائیم آدرس های IPv4 در ۴ بایت آخر قرار خواهد گرفت.
